هشت روش کنترل خطر

هشت روش کنترل خطر

 

1.حذف خطر:( Elimination of hazard) بهترین و مطلوبترین روش کنترل خطر، حذف یا از میان برداشتن آن در محیط کار است. مثلا برای از بین بردن خطر آتش سوزی و انفجار در کارگاه، به جای استفاده از مواد آتش زا و انفجار پذیر، از مواد اشتعال ناپذیر و ایمن استفاده شود

 

2.محدود کردن میزان خطر: (Hazard level limitation) در این روش، خطر از بین نرفته اما مقدار و اندازۀ آن کاهش چشمگیر می یابد. مثلا می توان یک فرآیند خطرناک مانند کار با مواد قابل اشتعال و انفجار را به خارج از کارگاه یا گوشۀ کارگاه منتقل نمود و اطراف آن را بوسیلۀ مواد مقاوم محصور کرد

 

3.استفاده از قفل های ایمنی) :(Safety locksهرگونه انحرافِ دستگاه از شرایط تعریف شده، موجب عمل کردن قفل شده و انرژی دستگاه قطع می شود مانند interlock, lock-in, lock-out

 

4.استفاده از دستگاهی که برای تامین ایمنی خود از کار می افتد :(Fail- safe- design) مانند فیوزها که هنگام شرایط خطرناک عمل کرده و خود می سوزند و از بروز حادثه جلوگیری می کنند

 

5.استفاده از نمایشگرها:(Displays) این وسیله ها خطرات را نشان می دهند. به این ترتیب عملیات پیشگیری به موقع اجرا می شود مانند فشارسنج ها، آمپرسنج ها، دماسنج ها

 

6.استفاده از دستگاههای هشدار دهنده: (Warning)وسایلی هستند که وجود یا بروز خطر را اعلام می کنند.

آشکارسازهای حساس به دود، شعله و یا حرارت برای آگاهی سریع از آتش سوزی نوعی از اینگونه وسایل هستند. در صورتیکه عامل محرک مانند دود، شعله و یا حرارت در محیط وجود داشته باشد، دستگاه فعال شده و زنگ خطر را به صدا در می آورد

 

7.جداسازی :(Isolation) در این روش فرد در برابر عامل خطرناک محافظت می شود مانند استفاده از لوازم حفاظت فردی که تماس مستقیم شخص با خطرات محیط بیرون را قطع میکند

 

8.ترتیب فرار و نجات :(Escape and Survival) در این مورد تمهیداتی فراهم می شود که فرد قادر باشد در هنگام بروز خطر، جان سالم به در برد. مانند در نظر گرفتن درها و راهروهای خروجی ایمن، برای تخلیه افراد هنگام خروج اضطراری